Margot Van den Berghe

Margot Van den Berghe creëert een wereld van textiel waarin het onderscheid tussen kunst en design niet meer bestaat. Haar werk kan de vorm aannemen van kleine, delicate muurstukken, een modulaire openbare zithoek of zelfs een bootzeil. Net zoals textiel door onze taal loopt, is de rode draad doorheen haar werk een persoonlijke beeldtaal, een alfabet van vormen en kleuren. Zij de- en reconstrueert textiel als medium, speelt met positieve en negatieve ruimte, met de voor- en achterkant van een stuk, met texturen, diepte en gelaagdheid. Als je haar poëtische taal leert lezen, begin je de verhalen te begrijpen die zij vertelt over textiel als een oppervlak, een ruimte, een industrie, een ambacht, een voortdurend proces van worden.

Door dit proces blijft Margot haar diepgaande kennis van ambachtelijke en industriële textieltechnieken uitbreiden. Dit heeft ertoe geleid dat zij voornamelijk werkt met restmaterialen die zij geduldig verzamelt, zoals restgaren, industrieel snijafval of zelfs de restanten van haar eigen atelier. Op bijna alchemistische wijze worden ze getransformeerd tot waardevolle textielstukken. Door trouw te blijven aan haar intuïtie breidt Margot een algemeen begrip van circulariteit van textiel uit van een materiële naar een conceptuele kwestie.

Tijdens haar studies aan het Textiel departement van LUCA School of Arts Gent werkte Margot Van den Berghe als stagiair voor Klaas Rommelaere aan zijn tentoonstelling Dark Uncles in het Kortrijkse textielmuseum Texture. Sinds haar afstuderen in 2021 werd Margot's werk tentoongesteld in Theater Aan Zee (Oostende), Dutch Design Week (Eindhoven), C12 (Brussel) en Design Fest Gent. Ze voltooide ook een residentie bij Pilar (Brussel) en ontwikkelt momenteel nieuw werk voor en met Huis Perrekes, een visionair zorgcentrum voor mensen met dementie.